Yandı Gitti yılarım Küllerin Günahı Ne
Kurak çöller gibiyim suya hasret yanarım
Gelmedi baharlarım güllerin günahı ne Yalancı güneşime bakınca aldanırım Kanmıyor siyahlarım alların günahı ne Ateşlere düşmüşüm yanarım kavrularak Vurgunlar da yüreğim yıkıldım devrilerek Rüzgarların peşinde estikçe savrularak Kırılıyor dallarım ellerin günahı ne Gözlerim unuttuysa yıllar önce gülmeyi Açmayan çiçeklerim tomurcukken solmayı Ben hiç istermiydim ki boynu bükük olmayı Kaderdendir hallerim kulların günahı ne Mutluluğa bilemem ne çok uzaklardayım Sırrına eremedim saklı tuzaklardayım Hangi yöne dönsem de çıkmaz sokaklardayım Yıkılmış köprülerim yolların günahı ne Artık yaşlandı kalbim gözümde ki yaş ile Tuz basarım yarama bağrımda ki taş ile Oyaladım kalbimi kandırdığım düş ile Yoruldu hayallerim yılların günahı ne Nerde benim gençliğim hayallerim nerede Umut ve hüsran ile kaldım iki arada Heba olan ömrümden ne kaldı ki darada Yandı gitti yıllarım küllerin günahı ne... Gülseren MORKAN |
Gülmeyen gözlerimi ateşinle dağlarım
Acı acı üstüne vuslat deyip çağlarım
Süzülün gözyaşımdan sellerin günahı ne
Yüreğinizden süzülüp gelen harika bir şiir okudum yine kaleminizden can şairem...
Dilerim her âşkın sonu vuslatla nihayetlenir diyorum ve yürek sesinizi gönülden kutluyorum...
Şiir yüreğinize gönül dolusu sevgilerimle...
Kardelen-1 tarafından 9/6/2022 9:38:52 PM zamanında düzenlenmiştir.