Sanmam ki bu nefis, dermandır derde.
Yağıp yusa beni, seli keserim.
Nerede kaybettin, muradın nerde.
Şükürden noksansa, dölü keserim.

Çağırsa gönlümü okşayan bir ses.
Çatlasın da dursun bu kirli kafes.
Alırsa yüreğim, gizli bir nefes.
Ağzımdan kalbime yolu keserim.

Nefsime uyup da zevke kaçarsam,
Gözümü dönderip bade içersem
Yerleri bırakıp gökte uçarsam
Sonu ölüm olsa, yeli keserim...

İçin için narda yanıp pişmeyen.
Korunu düşürüp, közü deşmeyen.
Zikire dolanıp, yola düşmeyen.
Vara yora üren, dili keserim.

Açılmış bir gülün dikeni batsa.
Saklasa izini, sarıp kapatsa.
Karları beklese, uykuya yatsa.
Bir elimle öbür, eli keserim.

Yarar mı cahile, bir zerre ilim.
İçi yanar-döner, duvağı alim.
Dur gitme Birisi, kırılır dalım.
Sensiz bana bakan, gülü keserim.



zekeriya Duman