YA HUZUR YA BEDEL
Ses verdim, seslendim, bakan olur mu?
Bu feryat niyedir diyen olur mu? Olsa da olmasa da bu feryat benim, Feryadım herkese ; canımdan cana, Sonunda bir umut, başında tasa, Konuşurum gölgemle, hislerse mahzun Sorarım şefkatle canımda cana; Ey umudum, geleceğim, bakan iki gözüm Olmazlara, çıkmazlara yürümek nedir? Kokmuşu, günahı moda belleyip, İffeti çiğneyip sürümek nedir? Haykırdım, ünledim, gamlandım yine, Vebali taşıyacak mecal kalmadı. Yıkım var, göçük var altta kalmayın! Desemde üstüne alan olmadı Atılan adımlar hiç hayra değil, Yaşantı bir garip, kendinde değil, Allah’a uzakda, gazaba yakın, Yazık etme kendine; akıl bu değil. Hiç bir davranış silinir sanma, İyilikte kötülükte karşılık bulur Ya huzur ya bedel dolanır amma Eden ettiğine karşılık bulur Dönecek devran, bitecek yollar, Parlayan ışıklar sönmeyi görsün, Harama, yanlışa açılan kollar, Ödeyince bedeli düşmeyi görsün Görsün, görsün akıllar görsün, Düşmeden vahlara, keşke demeden, Bedel ödemeden gerçeği görsün, Nefsine, harama her bir yanlışa, Allah’a sığınıp sırtını dönsün. |