EY AFİTAP
karanlığa karşı somut bir umut
demiyor sen beni unut loloda yemiyor korkular sızmasın aralıklardan ocaklardan odlar eksilmesin denizin koptu mendireği yarım geçti çeyreği öptüm alnından yel kovanın zamanı geldi akreple karşılaşmanın zehir zemberek oldu bütün animasyonlar biri gördü diğeri kördü gecenin esrik vaktinde yitiriyorum mavi gülüşlerimi su bitap toprak okunacak kitap ey Afitap artık hitap etme sırası sana geldi ister yüreğimi kanat ister gönlümü donat ama kalsın bir hatır hasenat |