GÜNBEGÜN
Dışardan mı kitledin kapıları giderken
Ne açıp çıkabildim, ne de bir gelen oldu, Tek bir gül bırakmadın nasıl kıydın severken Çiçeklerimi geçtim, toprağım bile soldu. Tüm resimler yırtılmış, dağılmış çerçeveler Perdeler çıkarılmış, kırılmış pencereler Her vuruşunda saat, ibrede işkenceler Anladım bu terk ediş, bu gidişin son oldu. Bir gölge arar gibi her nefes yokladığım Çıkıp gelirsin diye bakıp sayıkladığım Gece gündüz bir ümit seyrinde ağladığım Ceketin omuzunda, çekip gittiğin yoldu. Günbegün ölüyorum sanma alışacağım, Bedenim yaşasada, ruhumun vakti doldu. |
Emeğine yüreğine sağlık
____________________________________Selamlar