Gelmedin
Yüreğimi yaktın yandırdın nara
Hasretin gönlümden taştı gelmedin Kış mevsimi yine durdu bahara Dal yeşerdi güller açtı gelmedin Çiçekler bürüdü dağı ovayı Koyun kuzu sesi sardı obayı Bu yılda terk etti kurt kuş yuvayı Leylekler yuvadan uçtu gelmedin Kış mevsimi derken yaz geçti yine İnsan hiç yapar mı öz sevdiğine Unuttum bu kaç gün kaçıncı sene Günler aylar yıllar geçti gelmedin Her gün elem her gün keder her gün gam Yer bitirir bir insanı bu ortam Kan kustu eridi dağ gibi adam Kızılcık şerbeti içti gelmedin Sevdiğini sanki eller aldı say Açmadan dalında gülün soldu say Ne ara ne sor yar beni öldü say Mustafa dünyadan göçtü gelmedin Mustafa Deniz |