MEKRUHGönlümün sonbaharı, kurumuş dallarında bitiveren bir sürgün, taze, pembe bir muh’sun. Meyvanın tatlandığı olgunluk yıllarında Kadınsı zerafetin, narin, ince bir ruhsun. Sînende açan beyaz, o misk kokan çiçekler, Aralık dudakların, sanki bûseler bekler. Hülyalı bakışların, nice arzular ekler Seni sevmek , hem güzelsin, hem şuhsun. Sen benim can suyumsun, ay ışığım, göz nûrum, Damağımdaki tadın, sakladığım gururum. Teninin kokusuyla hâlâ sarhoş olurum, Belki de bu yüzden sen, bana haram, mekruhsun... Ünal Beşkese ............................ mıh..........tomurcuk mekruh....men edilmiş yasaklanmış |
*** MEKRUH *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...