RUHLAR AZAPTA
Ay doğmaz geceye zulmet dört taraf
Kararmış gönüller, ruhlar azapta Bulanık zihinler yarınlar araf Kararmış gönüller, ruhlar azapta Sayhalar yükselir semaya doğru Kulaklar sağırdır duyulmaz çağrı Tutuşmuş gazapla yanıyor bağrı Kararmış gönüller, ruhlar azapta Doğruyu göremez sapadır yolu Kâbeyi yıkarak yağdırır dolu Diliyle zehirler kurutur gülü Kararmış gönüller, ruhlar azapta Başaklar yanıyor susuzdur bağı İblis ile yoldaş örülmüş ağı Kibirlenip yürür yaratmış dağı Kararmış gönüller, ruhlar azapta Sanar ki bu dünya kendine sonsuz Yalancı cennette yaşıyor yönsüz Cehennemin nârı olur mu onsuz Kararmış gönüller, ruhlar azapta İnsanlıktan yana almamış paye Hep kendin düşünür yaşamak gaye Anlatsan anlamaz özünde saye Kararmış gönüller, ruhlar azapta Hatice Olkuner Üstadın kaleminden İnsanım diyerek gezer dolaşır Hiçbir sebep yokken gelir bulaşır Yol bilmez, ar bilmez, hep kabalaşır Kararmış gönüller, ruhlar azapta. ____________________Kul Seyyah Mutluluğu bilmez, aşkı unuttu Mavi gökyüzünde siyah buluttu Kötülükler için, sanki umuttu Kararmış gönüller, ruhlar azapta... _________________Mahmut Çeçenoğlu Küfrani ruhuyla şeytanı çeker İnayetten uzak ne canlar yakar Müslümanım deyip şişinip bakar Kararmış gönüller ruhlar azapta _______________Kardelen-1 Hal vakti yerinde,bilmez fukara, Gönülü kaplamış,bulut kapkara, Bu günü yaşamış,yarın çok kara, Kararmış gönüller,ruhlar azapta... _______________Nurettin GÜLBEY |
Saygılar sunarım