YORGUN
Gör ki ne hale geldim kavim gardaşım,,
Dalım kırık, gönül yaralı, ben yorgun. Şu yalan dünyaya da ben niye geldim, Pınarım kuru, su kesik, ben yorgun. Kanat vursam teleklerim dökülüyor, Nefes alsam ciğerlerim sökülüyor, Bey başım kader önünde eğiliyor, Yaprağım solgun, bağ bozuk, ben yorgun. Dört nala at seğirttiğim yollar kesik, Avaz avaz gürleyen sesim de kısık, Sandıkta bohçam, ecer libasım basık, Kıratım aksak, nal kırık, ben yorgun. Emek çekip yaptırdığım odalar boş, İlkbaharda çiçeklenen ovalar boş, Vardı o beyler uçmağa yuvalar boş, Hanem viran, duvar yıkık, ben yorgun. Bahtiyar AKDOĞAN |
Emeğine yüreğine sağlık
______________________________Selamlar