SEN GELİNCE
Korkularım büyüktü, aşk denilen duyguda
Bundan sonra sevmek yok, diyordum hep kendime Kırdın zincirlerimi, kalbimde ki sorguda Seni sevdikçe gönül, sığmıyorum bendime Güne güneş doğuyor, aydınlattın ruhumu Unuturdun yar bana, karanlık geceleri Yeniden boy gösterdi, bende aşkın tohumu Sen düşürdün dilime, aşk dolu heceleri Aşkla sardın kalbine, kalbimi alıp benden Sendin iyileştiren, ruhumda ki yarayı Bende eser kalmadı, geçmişimde ki dünden Kar beyaza,döndürdün, gönlümde ki karayı Mahsun bakan gözlerim, gülmez sanıyordum hiç Umudun kollarında, şimdi gülüyor yüzüm Mutluluk sanki beni, bulmaz sanıyordum hiç Sen bu cana hoş geldin, cananım iki gözüm Umut çiçeklerimi ,açtırdın kara kışta Bana şimdi dört mevsim, bahar oldu yaz oldu Mutluluk sevinci var, gözlerimde ki yaşta Sen gelince hüzünler, ruhumda infaz oldu... Gülseren MORKAN ............ DOST KALEM Yokluğunda kalbim çıkacak sandım Oysa mutluluğum geldiğin gündü Sen ki bende bir ben, canıma candın Döndün ya sevdamız âşka büründü Dost kalem kardelen şaireme sonsuz teşekkürler. |
Ama şiirinizdeki mutluluğa hem imrendim hem de şiirin kalitesiyle örtüşen bu güçlü ifadeleri kıskandım.
Mutluluğunuz ce kaleminizin gücü daim olsun.
Kutluyorum.