Naşad...O ellerimi uzatsam yemyeşil yapraklarına pespembe çiçeklerine dokunabileceğim mis gibi kokan manolya ağacımdı benim. Ve bir sabah, kuşların acı çığlıkları ile uyandım. Çünkü kırılası ellerinde kocaman hızarlarıyla yürekleri paslanmış kötü adamlar onu kesmeye gelmişlerdi. Binanın ön cephesi boyanacakmış, iskele yanaşmıyormuş bahanesiyle... Bağırdım dinlemediler, çağırdım sesim tükendi... O gece çok yağmur yağdı şehre, ne yapsam ne etsem uyuyamadım. Sabahın en erken saatlerinde toplanıp konser veren minnacık melodi kuşlarım, günaydınlarım olmayacaktı artık... Fotoğraflar ve kısacık şiir o naşad gece ve yağmur içen suskun şehirden. ... Ağaçları dallarından kestiler yine Kuşlar çekildi erkenden Hilâli bir yalnızlık sinmiş bu şehre Ölü ışıklar batıyor gözlerime İçimde duvar sessizliği... Kalbimi açıkta unuttuğumdan beri Tarifsiz bir sancı ekleşti sol koluma Uykumu bölecek habersiz bir yağmur Kuşlar dönmeyecek Acı dinmeyecek biliyorum Bulutlar gece rengi... ____Hilmi Yazgı |
öyküsü ve meledisi ile
anıma hüzünle ve içime sızıyla düştü şiir....
susmasın kaleminiz