Symphony No. 44-11
bir bozkır rüyası
griye çalan uçsuz bucaksız alan ve ortada yüzyıllık zeytin ağacı yaşlı ağaç hala koyu yeşil yapraklar verirken ağacın altında plastik bir torba ile ödünç bir ceketle uyuyan bir ihtiyar var git çiçeklerine düşen şebnem ve beyaz güvercinler pastoral uykusunu yutarken akşama gebe mehtap doğarken emekçi tahıla ve sararmış buğdayın gölgesine puslu çocukluğunu hatırlarken ata yadigarı gelenekler devam ederken sınır birkaç adım ötede iken… |