SANA DARGINIM
Esme be deli gönlüm, bu sabah hiç esme
Beni seviyorsan eyer, sözümü kesme
Bak seveceksen sev artık, yanlışa düşme
Gelme artık yanıma, ben sana dargınım

İnsanı maf eder, her kötünün bir sözü
Seven insan, başkasını görmüyor gözü
Deli mi nedir, kalmadı bakacak yüzü
Gelme artık yanıma, ben sana dargınım

Yeter çektiğim, bıçak kemiğe dayandı
Kimse bir şey demedi, hep kendi arandı
Ciğer param parça oldu, aptal uyandı
Gelme artık yanıma, ben sana dargınım

Nasıl inandım ben, senin yalan sözüne
İnan ki baş koyup, yatacaktım dizine
Yalanı söyleme, bakmam artık yüzüne
Gelme artık yanıma, ben sana dargınım

Nasıl divaneye döndü, bu deli gönlüm
Gönül bahçesinde sensiz, açmıyor gülüm
Sevgi bunun neresinde, yaptığın zulüm
Gelme artık yanıma, ben sana dargınım

Yüreğim kan ağlar iken, yüzümde nefret
Aldırma sen hiç güzelim, gel yine sabret
Ben sana darıldım ama, sen beni affet
Gelme artık yanıma, ben sana dargınım

Senin yüzünden, yıllardır çekerim çile
Dert çeken bülbül bile, hasretmiş güle
Ne söylesem dinlemedin, boşa nafile
Gelme artık yanıma, ben sana dargınım

Söylenen bu sözleri, tutmuyorsun neden
Senin bu aymazlığındır, beni kahreden
Kaçırırsan beni elden, döner mi giden
Gelme artık yanıma, ben sana dargınım

Midayet’im kapılmışsın, sen bir güzele
Sarardı soldu gül benzin, döndü gazele
Bu böyle gitmez, gel bu gönlümü tazele
Gelme artık yanıma, ben sana dargınım
(0817) Ekim 2009
Şair Midayet Kara