GALİBAYıllar ötesinden beri suskunum Sanki takvimleri sayar gibiyim. Rüzgarsız ağaçlar gibi durgunum Dağlardan çöllere kayar gibiyim. Tenimde hissedip her nefesini Unuttum kaldığın son adresini Mazide kaybolan tatlı sesini Uzak bir hayalde duyar gibiyim. Güneşle birlikte bende ışıdım Dünyanın yükünü sessiz taşıdım Nankör sillesini çokça yaşadım Yarayı kaplayan bir zar gibiyim. İyilik yapmaya adanmış ömrüm Aydınlık beklerken sürekli söndüm Kullanıp atılan bir çöpe döndüm Ne yakın arkadaş, ne yar gibiyim. Bir Musa misali vurup asayı Yıkmaya çalıştım haksız yasayı Birikmiş ne varsa; derdi, tasayı Yaşam heybesine koyar gibiyim. Geçmişim pişmanlık, sonum belirsiz Attığım adımlar hep esrarengiz Dağların ardında ıssız, kimsesiz Yolu unutulmuş diyar gibiyim. Umudum sımsıcak, bunca soğukta Yaşama sevinci var her solukta Karanlık bürümüş bir kör ufukta Işığı geceden soyar gibiyim. 27 Haziran 2022 |