SİGARA

“Yak!” demişti delikanlı çağımda
En yakın dostum bana
Yak…!
Erkekliğin şanındandır.
Bir nefes çektim ki birden,
Kendimden geçtim
Gözüm karardı,
Başım döndü.
Ciğerim parçalandı sanki,
Sustum
Delikanlılığıma laf ettirmemek için.
Sustum ve çektim.
Çektim acı dumanı
Acı acı çektim.
Acıyı çektim.
Neden sonra kendimden geçtim.

Ben alışmam diyordum.
İrade sahibiyim,
Delikanlıyım diyordum.

İçtikçe içtim.
Yedim içtim çektim
Dost sohbetlerinde
Sohbetle çektim
Çektikçe içime acı dumanı,
Başım dumanlı
Duymadım delikanlılık aşkına
Ciğer parelerimin
Feryat figanlarını.

İçten içe eridim
Ezilip de büzüldüm
Sonra bir deli rüzgâr ile
Sallanıp da süzüldüm.

Alışmam diyordum
Delikanlılığıma aldanıp
Bırakırım istersem
İrade sahibiyim diyordum.

Artık her şeyimle çözüldüm
Her akşam yatarken bırakıp
Her sabah yeniden sarıldım ona
Çaresiz ve perişan...
Her sabah yeniden, yeniden çektim

Bırakmak istiyordum
Bıktım artık bu esaretten
Delikanlılık adına
Delikanlılığımı aldı benden
Erkeklik şanına tutmuştu elimden
Erkekliğim kalmadı
Gönülden prangalı
Mahkûma dönmüşüm
Bir fener gibi sönmüşüm
Anladım ki sonunda
Bu işte, bu gidişte ben
Sadece ben üzülmüşüm…

24.05.2010