BİR ELİF MİKTARI
BİR ELİF MİKTARI
Bir bir siliniyor numaralar telefonlardan Defterlerden, zillerden siliniyor isimler bir bir… Bir bir düşüyor canlar, cananlar yere. Biz, bir bir kazıyoruz mezarları Bir bir koyuyoruz toprağa ellerimizle. Bir elif miktarı yatırıp yere, Bir bir diziyoruz üzerine tahtaları Atıyoruz toprağı küreklerle bir bir Ardından birer elif dikiyoruz başuçlarına Ve bir bir ayrılıyoruz… İçten içe üzülüyoruz belli ki ayrılığa; “Ölüm hak, Allah baki” diyoruz; Taş basıyoruz bağrımıza. Taş dikiyoruz baş ve ayakuçlarına En sevdiklerimizi bırakıp toprağa Dalıyoruz yeniden kendi sevdalarımıza… Baş sağlığı, samimi, içten dua Hüzün anlarında insan muamma… Bir bir kayboluyor etraftan insanlar Dost, arkadaş, ana baba, kardeş… Ve bakıyoruz telefonlarımıza Siliyoruz numaraları, isimleri Toprağa verilmiş cisimler, silinmiş isimler… Sonra günden, aydan, yıllardan… Bir hatıra kalıyor sadece Vardı, geldi, göçtü… Ömrü yetti, gitti… Rahmetli… Nasıl gelmişsek bir bir bu dünyaya, Bir hoş seda bırakıp da semada Bir elif miktarı kaldığımız şu fani dünyadan Ardımızda bir elif bırakarak göçüyoruz Bir bir sılaya… 13.11.2014 |