TOPRAĞIMDAKİ YANGINI BİLEMEDİ YAĞMUR
elimde tebeşir
karşımda kara tahta bir şeyler yazacaktım ama burası çok tenha kimse umursamadı can suyumu Karaca Ahmet’imi Zincirli Kuyumu kimse umursamadı toprağımdaki yangını bilemedi yağmur ünlem’ siz hayatımda ne çok soru işareti var en zoru alev alan bir oda bakmak birde demir parmaklıklarla örülmüş yalnızlıklarda anıların hesabını tutmak hangi zifiri karaya parmak bassam senin imgen var hangi düşümü aralasam duruyorsun sulusepken her şeye rağmen hiç unutmak istemiyorum elde bir şey kalsa da kalmasa da bilir misin ? sensizliğin örtüğü söylenmemiş sözler kimi özler ? kimi gözler ? rengi kaçmış gülüşler karanlığıma sızmayan aydınlık uyuduğumu sanan imkânsızlık çaktırmadan içeri geceyi alıyor Hatice’ye bakma neticeye bak diyor zamansızlık |