Gurbet Kavşağında
GURBET KAVŞAĞINDA
Ağaç gölgesiydi bendeki sevgin İstifa etmişsin hemen usulca Ne çabuk tükendi binlerce övgün Duydum ki gitmişsin hemen usulca Yalnızlık üstüme bir pusu kurmuş Umarsız yüzüne kir pası vurmuş İçinde öfkenin hep yası varmış Uzağa atmışsın hemen usulca İçim dışım çıfıt çarşısı oldu Tütün kokan aşkın aklımı aldı Unuttuğun sözler hatıra kaldı Baharla bitmişsin hemen usulca Bir tutam hüzünü ruhuma sürün Yıkıntılar sindi yüzümde görün Sabah umudumu elime verin Geceyi katmışsın hemen usulca Gurbet kavşağından dönüp gezerken Cemreden kalanlar beni üzerken Yağmur gözlerimle seni çözerken Bir damla tutmuşsun hemen usulca TUBA DEVRİM (GÜLCE& DEVRİ) |