MENDİL ALIP SİLESİN
Yüreğimi bıraktım geldim sensiz obaya
Ateş düştüğü yeri yakar yıkar bilesin Nasıl oldu bilmedim yaktım sessiz abayı Gözlerimden yaş akar mendil alıp silesin Sevdaya düşen bilir bu dertle pişen bilir Karşılıksız sevdadan derim ki zarar gelir Sevdiğine varmayan dertlerle çöker ölür Bunları düşünerek canım bana gülesin Ağlar iken gülmeyi anlayanlar az olur Sakın çok gidip gelme görürlerse söz olur Bir kere ateş alan derde düşer köz olur Kor olmadan güzelim yetişerek gelesin Acun’um desen birkez cehennem cennet olur Dünya’nın sonu gelse seven sevdiğin alır Cancağzım aşkla sarıl ardında bunlar kalır Nerede mazlum görsen canım gönlün alasın İki gözüm bir tanem yalnız benim olasın Selahattin ACUN’un kaleminden✍ ONÜÇ TEMMUZ İKİBİNYİRMİİKİ/ADANA |