diğer adı ölüm sensizliğinbu şehir toprak kokuyor bana hüzün çökmüş bir karabasan gibi üstüne yakıyor yüreğimi kurak sevdaları lanet çığlıkları duyuyorum gülmeyen yüzler var etrafta yüzümde bir çocuk ağlıyor feryat figan hangi trenleydi adressiz yolculuğun söyle! hangi vagona sığdırdın düşlerimizi herkes inandırdı kendini gidişine herkes yaşıyor sensiz bu şehirde bir ben ölüyorum içinde dün bir rüya gördüm martılar gülüyorlardı bana hadi uzat ellerini tut şiirlerimin dilinden yoksa bir martı daha göç edecek sessizce bu şehirden Yağmur 28.08.2008 |
baharla yesıllenır kışla olmaz
kutlarım bu şiir sizsiz olmaz :)
tebrıkler