epitaph.// . . . tüm dillere çevrilmiş tüm renklere güzünde evrilmiş, hüznünde demlenmiş özü, sözü, gözü kör olmayası şarkıların t/adıdır sende kalmak sende kalmak ki tüm sus ve susuşlara sarıp sarmalanıp tüm keşkelere kanamak “hadi inşallah” ları avuçlarından ta göğe emzirip çerçevesiz tebessümüne tülsüz, penceresiz kaybolmaktır nasıl da isterik dinginliğine gece soy şimdi tınısından epitaph’ ı tut, tutun nefesime mavisinden soy, soyun kızıla, kırmızıya, akıntısında yüzdür bir tuval ten’izlerimin en üryan sularında soyun kıvılcım dudaklı yangınlarına es, esenim yırtılsın ar perdelerim, yelkenlerim. diş geçirilmemiş ah o tepeciklerinin zirvelerine kanatlansın, süzülüp tünesin, işgallensin parmaklarım.. iyisi mi her bir yerinle düşle beni düşle ki çıldırsın yalnızlık... soyun tınısında epitaph’ a duy nasıl da davetkar tek beden dansa . . . // ilhanaşıcıtemmuzikibinyirmiiki |