Eflanili Bir Güzel SevdimŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Halil İbrahim Bahar
(25 Ocak 1928, Trabzon – 16 Kasım 2010, İstanbul) 1928’de Trabzon’un Vakfıkebir ilçesine bağlı Kavaklı (Zara) köyünde doğdu. Annesinin adı Zeliha, babasının adı Ali’dir. İlkokulun üç sınıfını Kavaklı’da, iki sınıfını Çarşıbaşı’nda (İskefiye) okudu. Orta öğrenimini Trabzon Lisesi’nde (1940-46) tamamladı. 1946’da İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne girdi, 1952’de bitirdi. 1954-57 yılları arasında psikiyatri dalında uzmanlık öğrenimi gördü. 1957-58 döneminde askerliğini yedeksubay olarak İzmir ve İstanbul’da yaptı. 1960’ta Sosyal Sigortalar Kurumu İstanbul (Samatya) Hastanesi Nöroloji Kliniği’nde Sinir Hasatlıkları Uzmanı olarak çalışmaya başladı. 1974’te, çalıştığı kliniğin şefliğine atandı. Bu görevden 1989’da emekli oldu. Halil İbrahim Bahar’ın ilk şiirleri Beş Sanat (1950-52) dergisinde yayımlandı. Bunları, daha sonra şu dergilerde basılan şiirleri izledi: Doğu-Batı, Esi, Yelken, Evrim, Yeni İnsan, Ataç, Dönem, Soyut, Sanat Olayı, Papirüs, Somut, Gösteri, Yazko Edebiyat, Karşı, Düşün, Varlık, Edebiyat ve Eleştiri, Adam Sanat, Kıyı, Şiir Oku, Mecaz, Kitap-lık, Üç Nokta. Soyut dergisini çıkardı (İki ayrı döneminde toplam 144 sayı; Mayıs 1965 – Eylül 1977), pek çok genç şairin yetişmesine katkıda bulundu. Bir süre Yazko Edebiyat dergisinin yönetimini üstlendi (1985). Şiirleri çeşitli antolojilerde, yıllıklarda yer almıştır. Yaşarken hiç kitap yayımlamadı. Ardında, daktilo edilmiş, adlandırılmış ve ciltlenmiş çok sayıda kitap dosyası bıraktı. Mezarı Ümraniye’de, Hekimbaşı Mezarlığı’ndadır. ‘Beni anlayanlar değil ancak sesimi duyanlar çoğaldıkça yalnızlığım, yabancılaşmam da daha hızlı artıyor… Bu ağırlığın taşıyıcısı benim… Kiminle paylaşabilirim? Çevrem uçuşan kınkanatlılarla dolu… Ayakları balçığa batmışken uçtuklarını sanıyorlar…” Halil İbrahim Bahar, 7 Kasım 2001, Perşembe “Kırk bir yıllık (1963-2006) bir yazma döneminin ürünü olan seçme şiirlerden oluşan bu kitap Cumhuriyet döneminin en önemlileri olarak kabul edilen şairlerin yapıtlarının hiçbirinin, öz ve biçim olarak, gerisinde değil. Dahası şiirsel söylem bağlamında kimilerinden çok daha yetkin olduğu söylenebilir.” Özdemir İnce “Şiir kitabını gün gün beklediğim, yayımlanması için her şeyi yapmaya hazır olduğum, ilginç, benzersiz şair Halil İbrahim Bahar…” Cemal Süreya “Bize sorarsanız, 2016 yılının en önemli şiir olaylarından biri, Ve Yayınevi’nden geçen aylarda yayımlanan, Halil İbrahim Bahar’ın “seçilmiş şiirler”inden oluşan Çok İncelikler Vardı Dünyada adlı kitabıdır.” Orhan Kahyaoğlu
Çıplak gerçek uzanmış içimde yatıyorken,
Karnım tok, lafın süslüsünü de neyleyeyim… Duygum, düşüncem ve kalbim sana atıyorken, Dünyanın en şatafatlısın bile neyleyim? … Dünyanın anasını da hepten satardım ya, Dünyalıktan yana her ne varsa geride… Ardı ötesi hayat değil mi? İtin olur… “Feda olsun hayatım” der, atardım Feride… … Bir türlü bilemedim, anlayamadım gitti, Ey güzel sen de beni sevdin mi sevmedin mi? Bozuk paralar gibi harcadım kendimi de Vuslatını ararken, bir koca ömür bitti… … Hiç yetmiyor ki gücüm, yok artık bir tesirim, Gözümden akıp duran her gün şu kanlı yaşa… Ve ben hala sensizlik zindanında mahkûmum, Sensiz bu diyarlarda esirim tek bir başa… … Eflani’li bir güzel sevdim, unutmam adın Can evimden vuruldum da alamadım tadın Dün gibiydi, gün gibiydi ve ayan beyandı Hep çileler çeksin, engelleyenler muradım… ... Keder, tasa etsem de, kader bağlamış beni Eflani yollarında çok eskittim yemeni Yağlıca, Ulugeçit’ten geçer iken yolum Çitten atlayarak isterdim bana gelmeni… … Halil İbrahim de benim gibi sevmiş midir? Yârinin yolunda benim kadar evmiş midir? En dertli bir anında atılıp akıntıya, Çağlak derelerde benim gibi akmış mıdır? … Bir güzel uğrunda kırıldı kanadım, kolum, O yüzden Çemçi, Karlı’ya uğramadı yolum Sevdim diye bir suç mu işledim ey Allah’ım? Aşk yolunda yanarak arınan ben bir kulum… … Soğucak ve Ballıca, neresi Kutluören? Var mıdır beni serkeşlik yolunda gören? Eğer ben şu güzelin yolunda ölür isem Gömün iki kişiyle, yapılmasın bir tören … Her bir saatim yıla, günlerim asra döndü Ben de çokça severdim, amma enerjim söndü Hep çözümsüz yaşadım, tükeniverdi sözüm Bilesin ki sevdiğim, o gün öldüğüm gündü… ... Ant-120511 |