Yetim / Manzum Hikâye - Öykü ŞiirKahvaltıda içerek sadece bir tas çorba Evden çıktı sırtında yıllanmış meşin kırba Bazlama ve soğandı azık verilen torba Üstünde elden kalma her yan yamalı urba Güneş daha doğmadan yolladı evden zorba Elleri nasırlıydı kazması, çapasından Her gün zorla biçtiği buğdayı, arpasından Topal derlerdi ona doğuştan çolpasından Yan basarak yürürdü yolların sapasından Gitmese dayak vardı kızılçam sopasından Gece yağmur yağmıştı ıslaktı o gün toprak Üstüne binemezdi yeni taylıydı kısrak Onu beklemekteydi belki beş dönüm burçak Tırpana gelmez yerdi mecburen elde orak İşi belki kolaydı fiğ yolmaya bakarak Abileri uyurken aş yoktu ona beleş Kardeşleriyle dahi yasaktı ona hoşbeş Ona üvey derlerdi diğerleri öz kardeş Bir lokma boğaz için olmak zordu çilekeş İstenmediği yere o olmuştu tebelleş! Ne kadar yorulmuştu olmadan daha öğlen Her taraf dopdoluydu siyah siyah böğürtlen Biraz böğürtlen yiyip kendince yaptı şölen Engerek soktuğu an cennetteydi hayalen Öldüğü o gün yaşı on birdi muhtemelen Seğmenoğlu (Dr.Osman Akçay) |
Hüzünlüydü hocam.
Selamlar.