Selam verilmez olmuş gariban, bahtı kara.
Rüzgar alır götürür buğday koysa ambara.
Ecel gelir yetişir bu bahtsız umutlara.
İnsanlar yetmez gibi şansına fare çıktı.

Üç kuruşluk bir simit fukaranın öğünü.
Yarı aç yarı toktur böyle geçer her günü.
Sanki de dilenciden almıştı öğüdünü.
Sokakta dilencilik evinde ağa çıktı.

İnsan tanınmaz olmuş değişmiş şekil surat.
Meydanda yarış atı ahırda beygir kırat.
Bal yesen ağızdaki zehirden acı bir tat.
Herşey kökten değişti yeni bir gıda çıktı.

Çocuk doğurmak kalktı, hamile kalmak serbest.
Ot yiyormuş zavallı kursağına girmez et.
Tok olarak ölünmez aç kalmak medeniyet.
Şimdiki hanımlara yeni bir moda çıktı.

Öğrenciler şımarık öğretmenler öğrenci.
Okul önünde gezer hapçı ve bilmem neci.
Bilmiyorum hangisi bunların tek inancı.
İlim irfan yok oldu cehalet paşa çıktı.

Dadaşım şiir yazmış şairim der övünür.
Yazdığı kelimeler şu yerlerde sürünür.
İki laf etmiş gibi sosyetede görünür.
Bir çift laf ve kelime ağzından boşa çıktı.
24.06.2022 Muammer KARS