GÖNÜLDEN DÜŞTÜN SEN
İnanıp da sözüne, nasıl da aldanmışım
Lanet olsun bahtıma, nasıl da inanmışım Yanlışları görmeden, doğru sanıp kanmışım Yalnız gözümden değil, gönülden de düştün sen... Kaderime sözüm yok, ben kendime kızarım Bunca yıl ellerimle mezarımı kazarım Sen olduğun her güne kederimi yazarım Yalnız gözümden değil, gönülden de düştün sen... Yaralarım derindir, izi kalır silinmez Acılarım bir bütün, istesem de bölünmez Yalvarıp yakarsan da bir araya gelinmez Yalnız gözümden değil, gönülden de düştün sen... Sanma bu ayrılıkta, yıkılır da kalırım Ne merhamet dilerim, ne de yardım alırım Sevmeyi bilmeyene, sağır, dilsiz olurum Yalnız gözümden değil, gönülden de düştün sen... Hatice Olkuner Üstadın kaleminden Bağlamam ey yâr bahtım, senin kara bahtına, Benden emin olmuşum,hiç güvenmem ahtına, Bedbaht ve divaneyim,konmam gönül tahtına, Yalnız gözümden değil,gönülden de düştün sen... ______________________Nurettin Gülbey |
Saygı ve selamlar.