NEM KALDI
Öyle tılsımlı bakış gülümseyiş ki
İflah olmaz bu dert Hangi kalp buna nasıl dayansın? Uzansa da elin sımsıcak Tutulamaz güneş, ulaşılamaz ki Dokunma bırak öylece... Gözlerimde asılı kalsın. Rüzgârın (n)esi gazeline sevişmelerin O zevk-i sefalardan nem kaldı? Zülfü yârin telli duvağı yaralarından Geceye çöktü ağırlığı matemin Doğuşu dolunay hüznünden. Şımartılmış gençlik heyecanından mıydı? Mor Menekşeli düşlerin Manolyalı, ıtır kokulu bahçelerinden Her çiçeği okşamak tadından mıydı? Arı şehvetli sarhoşluğun Ballı nağmelerinden. Ey ruhumda dinmeyen kasırga! Kükremiş denizlerden çarşaf, çarşaf Dev dalgalı mavi göklerim Kıyılara vura vura durulan Sen ey hülyalı alabora... Sevda yükünden bezeli söyle ne(m) kaldı? İlham aldığım, yazdığım aşktan. Ey yaralı kalp! Ozana söyleyiniz lütfen! Sizi nasıl coşturup, baştan çıkarayım Yağmıyorsa üstüme aşklı bulutlarınız Sırılsıklam ıslanmadan, Nasıl sevişeyim? Önemli NOT: Nem KALDI şiirimi güne layık gören çok kıymetli seçki kuruluna teşekkürlerimi şükranlarımı sunuyorum. Ayrıca şiirimi okuyan beğeni ve yorumlarıyla ilgilerini eksik etmeyen, kıymetli defter üyesi dostlarımı saygıyla selamlıyorum. HER ŞEY GÖNLÜNÜZCE OLSUN... |
Saygılarımla.