Mutlu olmanın mutsuzluğu doğurduğu bu dünyada Güneş hem eski hem yeniydi zaman ağlar güller susardı toprakta rüzgârla karışık karanlık dolaşırdı odamda Usumu okşardı sevgili yaşardım özlemeye başladığımda düşlerimle koyun koyuna yatardı kalemim on parmağımdan on bahar dökülürdü esrik çiçek açardı dizelerim şiirlerimin içinde mutlu uyurdu prensim..
Bilmem okuman yazman var mıydı ey Civan yanardı Seni bir kez okuyan işledikçe esmerliğin usulca göğsüme isterdim ki sözcülerim durabilsinler ayaklarının üstünde iki uçurumun bağlandığı kelime köprüsünde hafif gelse de sevginin kefesi hüznümün terazisinde takılır boğazıma olgunlaşmamış bir çift söz yokluğun üşüdükçe içimde..!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
CİVAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
CİVAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.