İsim bile veremedigimizŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sensiz hayat, kimsesiz.
unuttum benliğimi kaldım
isimsiz, kaç ömür geçti kaç bahar, karanlık odamın duvarlarına aktı gözlerim sessiz sessiz gecelerde sensiz, bir şeyler vardı aramızda gelince bir araya gözlerimiz ismini bile bilmediğimiz. vardı bir şeyler tutan ayakta baktıran bizi aynı dünyaya, bilmeden, yakarışlarda semaha, dilde isimlerimiz düşünmeden her kelimede kırılmadan kalplerimiz, kaldı zaman şimdi bensiz ben zamanda sensiz, gözyaşlarım kimliksiz. |
*** İSİM BİLE VEREMEDİĞİMİZ *** şiirini, yüksek sesle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...