8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1145
Okunma

Kinde neymiş nefrette
Açmadım bunlara kapımı
Davetsiz de gelmediler
Adresimi sormadılar
Duymadım istenmeyeni
Açmadım sır kapımı
Söylenenlerde
Söyleyeceklerim de
kaldı yüreğimde
Sulu düşünmektir deyip
Göstermedim göz yaşlarımı
akıp gittiler yine
ırmak olup içime
dost dediysem birine
dostumdur ölümüne
vermişsem sözümü ben
ölümdür ona engel
insanlardan beklentim
olmadı hiçbir zaman
umutları sakladım
bulundurdum her zaman
mutluluğun yerini
aramadım uzakta
kendime baktığımda
gördüm içimde onu
haddini aşmış HANİ
demeyin bana hani
dizmiş kendine methiye
on dört şubattan önce.
hiç kimseden hiçbir beklentimin olmadığını söylemiştim