İKİ GÖNÜL ARASI
Ayrılık mı diledik hiç farkında olmadan
İliklerimize dek düştü sevda yarası, Gözümüzde yaş dinip, kirpikte kurumadan Ne ara yanıp söndü bu sevdanın çırası Bu kadar mı açıldı iki gönül arası. El bizi konuşuyor biz derin sessizlikte Boğuluyor gibiyiz sanki nefessizlikte Bir boşluğun içinde boş bir çaresizlikte Eti kemiği geçti şiddetli fırtınası Bu kadar mı açıldı iki gönül arası. İkimizde bi çare dermansız bir hastayız Hakettiğimiz yerde bitmeyecek yastayız En kuytu köşelerde yeniden nadastayız Yıkasak çıkmaz artık yüzümüzün karası Bu kadar mı açıldı iki gönül arası. |