YAZAMADIM.
Yalnızlığın hecesi şiirin yazamadım
Kanat açsam yabandı ıssızlığımda valsın Çıktım merdivenleri göklere uzamadım Çemberinde gül oya sefası süren gelsin Şiirin yazamadım yalnızlığın hecesi Ay sarhoş sızamadım karanlığın ecesi. Doldurdum şişeleri mürekkebim mavidir Yalnızlığın kitabı göklerine yazılır Divanesi şiirler gül gönlünün evidir Kapısı gözlerinden damla damla süzülür. Yazılır göklerine yalnızlığın kitabı Dikenindeki güle bülbül olur hitabı. Dansımı süsleyensin çabucak geçmiş zaman Çöllere sorulur mu susuzluğun manası Ağıtların öyküsü tuz basmış yara yaman Düşerken duvarlara gölgelerin anası. Zaman geçmiş çabucak dansımı süsleyensin Kaynayan gözelerin ırmağım besleyensin. Sığındığım son liman tabiatım anamsın Yeşerir mi bağrında serilse tohumlarım Karmışsın bedenimi çamurumsun mayamsın Aç açıkta bırakma gün doğar kıvanç arım. Tabiatım anamsın sığındığım son liman Üşüyorum koynunda sarıl yüreğine ban. Yalnızlığın şahısın evrenleri kurarken Aradım sonsuz sevgi erişmekti Mevla’ya Sualini kendime aynalara sorarken Bahtı yazdın kutsalım değişmem güneş aya. Erişmekti Mevla’ya aradım sonsuz sevgi Hoş seda şiirlerim hislenir alkış övgü. |
Duygu yoğunluğu dizeleri sarmalamış.
Anlam ve anlatımı harika bir şiir.
Kutlarım gönül sesinizi değerli şairim.
Esenlik dilerim.