VİİTSİMA
Sabah uyan hem de dehşet verici bir ağırlıkla
Yataktan kalmayacağın düşünce yoğunluğuyla çevir bedeni bir sağa bir sola Viitsima istila eder tüm vücuda, sanki üstümdeki yük tonla Göz kapakların acıyana kadar kapatma Yılların yorgunluğu eklemlerine dolar Huzursuzluk nüfuz edip zehirlerken seni duygular karman çorman Bitkin bir hâl alır suskun çocuk, dizilmişken bir hayat kursağına Yüreğinde farkında olmadığın olayları çözümlerken seneler sonra, amansız bir kahır çöker boğazına İzle izole şekilde, kitlen bir ekrana Sonra duvarla bakış, kaç aynalardan Dolan dur tüm gün etrafta Tabutta ki ruhum kalkarken mezardan, Sorgu zelzelesi bırakır, hüzün enkazına Korku nedeni, yaşamın yüzsüz tarafına Cesaretine yoksulluğun saldırısı, pranga vurur boyna Seçenek yolsuzluk veya haksızlığa susma Ya kelepçe ya da başı öne eğip, cibilliyetiz mevkilerin sözünün altında kalma Hapsol dışlandığın alana İçinde biriktirdiğin öfkenin isyanıyla fışkırır gözlerinde intikam Fikirler üretirken hayallerin, olmayacağı koyar Yakın sandıklarının anlamsız tuzakları kuşkuyu katlar Bizi deneylerin sokayım dostluğuna Bir pencere önüne dikil, karanlık bir sokakta Sevdan lanete dönüşür hükmedince aklını sanrılar Kuytularda hortlar anılar, Bulgular bul flu bağlantıyla Geçmiş bulanıkken zora sokar her adımda İletişimsiz ebeveynlerin bireylerine yansır sorumsuzluklar Hatırlamak istemediğim hoyratça olaylar cayır cayır yanar hafızamda Geceleri uykusuzluk volta atar Alkol çare olurken yasaklı konuşmak Koy kafayı, yat zıbar Dönüşecek gerçeğe rüyalarımda gördüğüm utkular |