İçsiz dizeler
Kirli, uzak ve isli bir rafa kalktı hissiyat,
Bulamıyordum duygularımı içli dizelerde, Kendime yabancılığım kazanmıştı resmiyet, Dünyanın çirkin silsilesinde, sarfiyattı iyi niyet, Gönülden binlerce hareket, Azap, kahır ve milyarlarca müştemilat, Haysiyet adına bir emare lütfen! Bu kokuşmuş kârhane düzenle, Tükenmişti şahsiyet. Saklı, yasaklı, tutsaktı aşk, Umut etsem de, unutsam da, uçup gitse de, Ne radde kalmıştı boğulmama, kaç kaşık, Ruh diye taşıdığım şey sadece eziyet, Bir cennet rüyası için miydi? Herkesin cehenneminde ödediğim kefaret, Bozuk bir kaderin, Tutarsız kerametinde, Uzamıştı epeyce ziyaret, Şu umursamaz zihnimde görünmezdi suretim, Arıyordum define gibi, Yoktu işte; Yaşamak için bir mazeret. |