Yokuşlar
Yokuşlar
Dili olsa şu yolların Yalın ayak tepindiğim Şafakta ekmek kokusuna Yâri uykuda bıraktığım Dağ etti yarayı içim dağ Eskiler eskittim Yeni koymadım üstüne Belli etmeden eşe dosta Dikti başım dimdik kaldı Bir kendime minnettim Dünyalık günlüktü bize Karın tok yüz güleçse Gün su gibi geçerdi İlişmeden yad yabana Sevdiklerimize selamla Takılmadık ite çakala Çalıp çırpandan kaçtık Cıgara rakımızda vardı Hoş günlerde kapıda Öyle kendi halimizce Ne köyde ağaya Ne kasabada eşrafa Ne şehirde patrona Ne politik tüccarlara Bel bağlamadık Güzel düşünürdük Her şey o güzellik içinde Dinde imanda vatanda Kuşu kuştan ayırmadık Piçi puştu hep ayırdık Coşkûnî |