Y/anımda olsan
Y/anımda olsan
Ne zaman çıksam seyre, geceyi Yanımda oturuyorsun sessizce Ay’a bakıyorum yüzünü çerçeveler Yıldız sayıyorum biri düşene dek Gözlerim yere çakılıyor Kıyıda sessizlik Ağaçta gölgen Başım duman Kalabalık Nefesin Bir heves ki Sesin soluğun duyulsa Saçların omzumdan taşsa Yüzün düşse yüzüme aynam Beraber yıldız seçsek siyah mavide Hayalini kursak gelecek güzel günlerin Gök gürlemeden güneş doğmadan şafağa Fırlatsak bütün taşları sektirerek boşluğuna Dağılsa bulutlar Çoğalsa umutlar Sende beni, ben gibi sevsen Coşkûnî |