İSTEMİYORUM BAHARIN KIŞINIİstemiyorum gelmeyen baharın kışını Geldiğinde azdıracak yürek sızımı Yine bekleyişler yıkacak beni Çok özlerim yeşilini,güneşini Varlığı huzurumu kaçırır, dağılırım Büsbütün parçalanırım toparlayamam yüreğimi Beyazlar düşer saçlarıma İçin için yanar sol yanım Yavaş yavaş kararır akşamlarım Sokak köşelerinde yatan bir ayyaş olurum Her gece maskelenmiş suretler düşer düşlerime Düştükçe daha da ıssızlaşır,kararır dünyam Ve uğultusu çalınır kulaklarımda Tutsak yüreğim kelepçelenir Oradan oraya atılan ritimsiz adımlarım İstemiyorum baharın kışını Küskün bir çiçek gibi dururum hayata Solmaya yüz tutmuş gibi.. Duvarda asılı en sevdiğim fotoğraf karesi... Bakar bir köşeden, kimsesiz. Zamana yenik düşer yıllarım Geçmez sızısı,kanar durur inceden Yorgun belleğimdeki o anılar.. Hatırlatır kendini,isyan eder Çaresizliğim, benden önce düşer caddelere Her köşe başında, kimsesizliğimle buluşurum Gidecek hiçbir yolu yoktur, adımlarımın Beyaz bir karanlıkta kaybolurum Sahipsiz bir bavul gibi düşerim, şehirlere Kör, sağır, dilsiz bir dünyada şaşar yolum Bilirim sokakların, dilini Çözerim denklemini, durakların Susarak ta, neler neler anlatırım Varsın eylül yaprakları savrulsun Ben yine de yaşama tutunurum 22 mayıs 2022 |
Yazıp bizlerle paylaşmış olduğunuz sözlerinizi büyük bir zevk ile okudum,
Kaleminiz kavi ilhamınız daim olması temennisi ile esenlikler dilerim.