BAKIŞLARINDA BİR ŞULE ARADIM
bir elimde gece
diğerin de ödem tutmuş sivilce çözülmemiş duruyor hayat dediğimiz bilmece içimde ağlıyor öksüz duygular gören beni deli sanıyor bakışlarında bir şule aradım üryan ayak yürürken kızgın kumlarda dimağımda metamorfik düşünceler bulutların baharı yitik köşkü sarayı da acınacak halde şems çatısı akıtıyor şemsiyenin vestiyere artık bir şey asılmıyor saatler hasrete dokundu sense bana bir zamanlar buralardan ne şaşkın ördekler ne kaçkın kelebekler geçti oysa firak tekti bir türlü kabullenemeyen ne kadar unutmaya çalışsak da ezberimizden silinemeyen |