ÇÜNKÜ BEN SEVDALI BİR KALEM-KAKANDIM...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir rengim yok benim, bayım ve bedeller ödediğim: ah, benim uyumsuz fıtratım. Köhne bir dehlizde saklanmadım ben Bilakis aydınlıktım bir o kadar aykırı Muhatabım varsa yoksa Tanrı Irkımdı aşk İndinde sevginin seyyah imgelere asılı bir neyzen Üfürdüğüm sözcükler Ovarken sırtını içimdeki kaçkın çocuğun Mızrabım ve mihrabım bir de miracım Sedeftendi elleri sözcüklerin Bazen el, el üstünde geçti ömrüm ne de olsa göz bebeğiydim Sevdiklerimin Bir de sektiğim her sevecen iklim İkiletmeden yaşadım yaşattım varlığımı… Kalburüstü bir mevki ve makamsa arkamı yasladığım Hem, hem, uçuşan zanlardan uzaktım Ufaladığım o devasa kaya parçası Belki de beti benzi atmış siyah beyaz bir resimdim Recim edildiğim mi? Rest çektiğim mi yoksa? Mehtabın aşkı Yalnızlığınsa sürdüğüm saltanatı Ancak kalabalıktı içim Dışımda taarruzu engelledi birileri Korunduğuma delaletti hem nefesimi Saklı tuttuğum günün gecenin merhemi Elbet dualarım saklı tutulası Elbet tükenmek bilmeyen nazı Yansıttığım hem kendim Asla kekelemediğim Bir de aşka düştü mü insan. İsyanımı dahi onaydan geçirdi Rabbim Gel gör ki başım da dertten kurtulmadı Kaç defa dans ettim Kara Melekle Ah, o karartma geceleri Sessiz ve minyon bir özne olmanın bedeli Özlemse sırıtan aralıksız Bense hep sevdikçe pervasız Seyyah varlığımdan dökülenler turkuaz Saydam düşlerimden örülenler Safran sarısı mevsimin atmışken benzi Boykot ettim sonra ansızın dünyayı İçime kapandığım yıllar tükenmez kalem misali Akan mürekkebi hüznün teyelli acıların miadı Dolmadı işte dolmadı. Delişmen rüzgârın esefle tutturduğu Ne olmuştu hem azıcık ağladımsa? Andıkça rahmeti şüheda mazime gönderdiğim Hem görgüsüz değildi yüreğim Sadece açlığımı giderdim Bitimsiz hayallerim ve coşkum Yelken açtığım sonsuzluksa asılı misinasında kaderin Kederimi dahi kabullenip sevebildiğim Elbet yatak döşekti sözcükler Kıyıma durduğumu bilmeden Kıyılmış sandığım yüreğim Nice dilim nice eksik cümle Cümleten sevdiğimse ahalisi evrenin… İşte ansızın doğdum bir gün Bir de devindi ruhum aralıksız Mezhebi geniş kimse uzak durduğum Varsın da bozulmuş olsun şirazesi dünyanın Bense sadece bekledim hatta beklettim Beynamazlara idi yaptığım gönderme Allah rızası için yaşadığım mı suçtu hani? Ve deli gibi yazdığım Devşirme imgeler sızlanırken sessiz kalamadığım Bir gecenin yarısı el sıkıştığım sevgili ilham perim Katıksız esen nefesi ve rüzgârı Üstüme boca ettikçe coşkumu ve hayallerimi Top tüfek yerine kalem sözcük kuşandım Çünkü ben sevdalı bir kalem-kakandım. Kayrasında sonsuzluğun kimse yüreği buz kesen Buz dağım eridikçe köpürdüm Köpürdükçe şahlandı sözcüklerim Ve işte en sevdiğim şah damarımdan yakın güzel Mevla’m: Ki nasıl ayakta kalırdım kalemle dimdik Mademki ‘’ol’’ demişti bir vakit İsraf ettikçe sevgimi büyüdüm Büyüdükçe küçüldüm Çünkü büyükten büyük sadece Allah idi Secdeye vardığım aralıksız günbegün Yeltendiğim huzurun esintisi T/aşkın yürekten süzülenlere Bir nebze de olsa yağan nurun rahmeti Bin bir vakit bin bir gece Derlediğim duyguların ikbali ve kıymeti Nazara geldiğim bir ömür ne ki? Mademki O idi beni benden dahi koruyan… |
sevgi ve özlem vardı,
O güzel yüreğine sağlık Üstadem ,
ders vericiydi,
akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarıml her daim.