*** GÜNEŞ'E MEKTUPLARIM ***
*******************
Dün gittiğin o çıkılmaz taş duvarlardan Bir haber aldım Diyordu ki hüzünle bana Gülmeyi unutmuş, hiç konuşmuyormuş... O kadifemsi siyah gözlerinde Bir kaç damla yaşla Hep beni sorup durmuşsun... *** Ellerinde solmuş bir gül Bakışlarında tutsaklığın yanmışlığı Geceyle gündüzün farketmeyen yalnızlığı Yıllarını verdiğin o hayallerin Yüreğinde iniltilerin ... Dökülüyormuş satırlarına. *** Kır tutsaklığının tüm prangalarını Karanlıklar sabaha asıldığı zaman. Bilinmez bir duygunun ötesinde Ayrılık şarkılarını haykıran zamanda Son olsun artık hıçkırıkların... bitsin ! *** Kaleminde hiç susmayan çığlıkların Hatıra defterinde bir mutlu resmim. Siyah gecelerde tutmayan uykuların Ve mısralarında yazdığın ismim ... *** Hangi köşeden baksak orada anımız varmış Artık kaybolan bir hismiş tekrar başlamak Taş duvarlar ötesinde yine Güneş parlıyormuş Bir bitmeyen şiirmiş dudaklarında yaşamak. *** Günay Koçak 30.05.2022 |