İki şey insanı çileden çıkarır; söylenecek yerde ağız açmamak; susulacak yerde lakırdı etmek. SADİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
GÖNLÜMSE YORGUN
muhlis sünbülcü
5,0 / 1 kişi ·5 beğenme · 0 yorum · 373 okunma
GÖNLÜMSE YORGUN
Yüreğimi öyle, söktün’ ki inan.
Dermanım kalmadı, gönlümse yorgun. İçimi öyle bir, yaktın’ ki inan. Yürek pare, pare, gönlümse yorgun. Mutluluk haramdır, yüzüm gülmüyor. Ne yapsam şu gönül, mutlu olmuyor. İçim dertle, çile doldu, artık almıyor. Hayat zehir oldu, gönlümse yorgun. Sözlerse bitti artık, dilim dönmüyor. Senden başkasını, gözüm görmüyor. Neden böyle olduk, aklım ermiyor. Aşka hasretim, gönlümse yorgun. Gezerim boşlukta, kendi halimce. Sanki bir ölüyüm, sensiz kalınca. Mutlu ol sevdiğim, bende gidince. Ben bende değilim, gönlümse yorgun. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÖNLÜMSE YORGUN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 30.5.2022 16:39:20
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 373
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 5 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.