Yar Ey! Yar Ey!Hüzünlü bir akşamın Bahtı kara yerinde Ağladım, ağladım senin yokluğuna Bir gül kalanmış oda solumda Çektim çektim kokularından Savurdum, savurdum yalnızlık dünyama… Düşünme burada seninle öleni Kaderim yazmış işte böyle Mevsimler de geçer, gelir belki baharda Son mektubunu açtım Aktıkça aktı gözyaşımda Seni sordum seni sordum hayalmiş buda Ey kelam dili gözlerdeki ışığa bak; Seni yansıtan ilahi bir aşk… Dün durduğun yerde seni aradım Bir gölge düştü içimdeki düne Şakaklarımda soğuyan ayaza benzer Zemherisi bizden çalınan Ne kadar beklesem de Aslında güneş yokluğundu Pencere önünde umutlarla öldüğüm Sonunda bir perde kapandı Ay bulutlarını çoktan aldı Yıldızlar içimde kaldı Zühre’si senden uzakta Kanat çırpan an kası ağlıyor şimdi Gözlerim arıyor var mısın sende Bir mahkûm cezası çekerim bende Soluyor çiçekler öptüğüm tende Gelsin baharların güneşim artık Sabahın gözyaşı şebnem olmuş Gül yanaklarında Efkâr dağlarda duman duman Ağlıyor şimdi sevda duraklarında Bir deli dalgadır savurdu beni Gözyaşlarının merhametine Bir ölüm çukurudur gözlerin Düşürdü beni akrebin kıskacına Kurtar desem beni kurtarır mısın yar ey! Yar ey! Bu akşamda ölüyorum Kış baharım bil artık Sana hasret baharlardayım yar ey! Yar ey! Hassa 30/05/2022 |
Çok duygulu bir şiir.
Harika bir gönül sesi.
Kutlarım,esenlik dilerim.