Sevgi, atomda elektronla proton arasında başlayan ve bütün atomları ve onlardan müteşekkil Kâinat’ı, Mahlûkatı.. birbirlerine bağlayan, en kutsal fakat en görünmeyen karşılıklı çekim gücü ve enerjisi. En kabası fiziki güç ve kuvvet, en latifi ise ilâhi sevgi ve muhabbettir. Eğer kademe, kademe.. fiziki aşktan, ilâhi aşka doğru yönelebiliyorsanız.. siz, doğru yoldasınız ve sevgi pınarından, artık kana kana sevgi içmeye yaklaşıyorsunuz demektir.
Bu yolda yürümeye, inat, azim, sabır ve cesaret ile devam edenler için; Menzil’de, bir kurtuluşun beklediği umulur…
Çünkü sevginin aslı, Rahman’dan doğar; Kâinat’ın bütün zerrelerine yayılır, yayılır, yayılır… Bütün mes’ele, gönül ve ruh kanalları açık tutarak; yayılan bu sevgi şelalesinden, “gönlümüzü ve ruhumuzu” yeterince şarz edebilmektir.

Şarkı sözü

S E N İ N L E - V E - S E N S İ Z

ŞİİR NO: 162 * 11-01-2009

Benim için, ağlama,
Ben, zaten kahrolmuşum;
Ümitsiz bir çıkmazda,
Bilmeden.. kaybolmuşum...

Sevmek hoş, sevilmekte,
Sevmesini bilene;
Güneş batar, gönlüne,
Sevilmeden.. sevene...

Acı dertle, dolmuşum,
İçmem, ama sarhoşum;
Ben.. seninle, bir hoş’um,
Ben, sende.. kaybolmuşum...

Sevmek hoş, sevilmekte,
Sevmesini bilene;
Güneş, doğar gönlüne,
Hep sevilip.. sevene... ADANA-1975.