KİMSESİZLİĞİMİ UNUTTUM BEN SEVDİKÇE...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Düşlerim terli bir mahzendir içine kilitlendiğim yalnızlığın güftesi nice yeis dolu bir mecra addedilen o mezar ırkı olmayan acılardan ördüğüm kefen… Melundur gölgeler: Mealimse kim bilir kim bilir hangi iklim? İkilettiğim aşkın da reveransı şakıdığım bülbülün Telaşlı çırpınışları Oysa güldüm ben sıradan bir gül Sıra dışı bir sevgiyi ve hayatı bahşeden Rabbimin nezdinde Coştum ve coştum ve duruldum ansızın: Damımdı sefil hazan Hüzün yüklü bulutlarsa en sırdaşım Hecelediğim hayatı bazen bozguna uğratan Olsa olsa mazinin na’şı… Sökün eden bir hece bir kelime Aşkın damladığı nice ölü hücre Bedenimde saklı Bense bedensiz bir yolculukta saklı Tuttuğum kadar nazımı niyazı Elbet beni çeken ve reddetmeyen sadece O. Çevrelendiğim zinhar gölge Tavaf edilesi bir cennet saklıdır içimde Çimenin yeşili Renklerin billur sesi Oysaki sessizlik düştü payıma bir ömrü Heba etmenin ertesi Ertelediğim mutluluğu Bana layık görmeyen her kimse Kimsesizliğimi unuttum ben unuttum sevdikçe. Kambersiz düğün misali Gocunmadan sevdiğim insanları ve hayatı Nihayetinde çalınsa da yaşama sevincime sahip çıkan Mevla’mı En çok sevdim Çokluğuma binaen tekil zaaflarım ve zarif tuluatım Nazenin gönlümde saklı soytarı zemheri Hem üşüdüğüm hem terlediğim Bilindikten çok ötedir benim bitimsiz acılarım İçimi açamadığım kadar Lahzasında kaderin kaykıldığım yer gök Gümbürtülü yaşlarım kurulandıkça Allah katında. Koştukça koştum beni çağırana Çağlayan yüreğim çağdışı bir özlem belki benimki Şimdilerde saklı tuttuğum onca hatıratı Sevebilmek bu sefer kendimi Koşullandığım bir mevsim ki hazanın çağrısı Güftelerin ıslıkladığı bir şarkıyım ben sonsuzluğa kurulu Saatim ve alarmım ve beden yaşım Yaslandığım ulu dağın Pervazında seken bir çocuk gibi ansızın Yüzümde açan güllerin mecazi kokusu. Ulaşılası cennetin giriş kapısı Layığıyla O’na sadık bir kul olma telaşı Efsunlu hüznüm ve sözcüklerim Mealim saklıdır nazarında açtığım İlk ve son kez yâd edilesi bir ömrü Delip deşen duygulardan arda kalan şiirler elbet Sararan beti benzine uyarladığım o pembe İfşası aşkın iması yalnızlığın İfa ettiğime tek muktedir sadece Rabbim. |
Derin manalar içeren bu çok anlamlı güzel şiirinizi beğeniyle okudum, haz aldım bütün kalbimle gönülden kutlarım...Gizler var gizler içinde, sözler var sözler içinde, sırlar var sırlar içinde...Selam ve sevgilerimle saygılar...Ziya VAR