Düşünce ülkemde mana peşinde
Döne döne solu, sağı öğrendim…
Hasretle tutuşup, hüsran yaşında
Söne söne gülü, bağı öğrendim…
.
Kâh kaşık salladım rızkın hasına,
Kâh düştüm kıtlığın en ortasına.
Helâl ekmeğimi şükür tasına
Bana bana azı, çoğu öğrendim…
.
Esir düştüğümde hissin kastına,
Kemlik edip çıktım haddin üstüne.
Sonra bin yarayla akıl postuna
Kona kona yeri, göğü öğrendim…
.
Her hâli getirdi felek başıma,
Istıraplar kattı sevinç yaşıma.
Tanrının takdiri nasip aşıma
Kana kana tuzu, yağı öğrendim…
.
Boş bulunup kandım hoş sıfatına,
Yükselttim nicesin, dostluk katına.
Sahtekârın riyâ, yalan atına
Bine bine düzü, dağı öğrendim…
.
İnsan olabilmek müşkül bir işmiş,
Pek az kişi ahlak közünde pişmiş.
Nice münafığı, nefsini aşmış
Sana sana hamı, çiği öğrendim…
.
Bildim ki, zamanın aktığı yerde,
Ebedi kalmazmış haz da, keder de.
Kâh beni biçare bırakan derde
Yana yana varı, yoğu öğrendim…
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2015)