Aşka ben küstüm
Yazın ortasında
bir sonbahara düştüm Güneşin sıcaklığı vurdukça ben üşüdüm Hiç kimse suçlusu değil Bu duvarları ben ördüm Kendim ettim Aşka ben küstüm Aydınlığın içerisinde bir karanlığa büründüm Yüreğimin ateşinde yandıkça ben söndüm Hiç kimse suçlusu değil Bu duvarları ben ördüm Kendim ettim Aşka ben küstüm Hayatın içinden bir kazak örgüsü gibi söküldüm Ayrılığın üzerine Gitmeyesiye örüldüm Hiç kimse suçlusu değil Bu duvarları ben ördüm Kendim ettim Aşka ben küstüm |
Aşk'tan bizar düşmüş bir gönül,kendini sorumlu tutuyor.Güzel ve duygulu bir şiir.
Kutlarım gönül sesinizi.
Esenlik dilerim.