ANNE -10- BİTMEDİ ANNE!
ANNE -10- BİTMEDİ ANNE!
Sen gidince bize, geldi öksüzlük Kırk yıl oldu hâlâ, gitmedi anne! Kader imiş bize, kaldı sensizlik Bir garip bülbüle, yetmedi anne! Anne denilmiş ya, bulunmaz eşin Almadan hakkını, verirdin peşin Ufukta parlayan, anne güneşin Batmayacak, hâlâ, batmadı anne! Anlamsızdır sanki, sensiz bu dünya Öz annesiz neye, yarar bu dünya Şahitlidir senden, sonra bu dünya Kendisine bir şey, katmadı anne! Tükettim tükenmez, yazan kalemi Bir hayli dolaştım, dünya âlemi Ciğerimde sensiz, yanan elemi Dünya birleşti de, atmadı anne! Ne oldum değil de, ne olacağım Sandım ki yeniden, sen bulacağım Anne diye kayırdığım ocağım Dünyayı yaktım da, tütmedi anne! Rasûl Annesiydi, senin o adın Tarifsizdir hazzı, mübarek tadın Dünyanın yarısı, olsa da kadın Hiçbiri yerini, tutmadı anne! Kapandı kapılar, pencere, tülü Siyaha boyandı, bahçemin gülü Senden sonra mahzûn, bağın bülbülü Hayata üstü de, ötmedi anne! Bir bir göçer oldu, ana bacılar Kalanlar gidene, hep duacılar Kendim yaşlandıkça, eski acılar Biter zannettim de, bitmedi anne! Murat Kahraman Murâdî 08.05.2022/İstanbul |
Yüreğine sağlık
_______________________________Selamlar