Bu yol gönül yoludur dikenlerini serme
Güneşi göster bize perdelerini germe
Bırak kızarsın güller alel acele derme
Aşık yürek narindir kıran olma sevgili

Ruhu saran türküyü söküp de alma sazdan
Çoklara meyil verip olma eldeki azdan
Nice güzeller gördük yenik çıktı zamandan
Aşkın sonsuzluğuna cellat olma sevgili

Kâkülün düşsün yüze el vurup da dağıtma
Göster bize çehreni köşe bucak aratma
Kabuk tutmuş yarayı eşeleyip kanatma
Şu gülistan bağları bozan olma sevgili

Mest eder mahlukatı kokun hangi çiçektir
Can yakmaya doymazsın bu nasıl bir haslettir
Yanan canın isteği az biraz merhamettir
Aşığın kalemini kıran olma sevgili


Bakmışsın geçmiş ömür yerde kuru yapraksın
Ne kadar uzasan da nihayeti topraksın
Aşık türküyü söyler sen kırık bir mızrapsın
Burnu Kaf dağlarında gezen olma sevgili

Bulamazsın sevdayı berduş meyhanelerde
Nice dağ gibileri yitip gitti bu selde
Kırma taze dalları biraz insafa gelde
Seven kalbin ahını alan olma sevgili

Yıkılsın duvarların duvarlar ören olma
Aşk hiçlik makamıdır eksiği gören olma
Sürgünüz bu dünyada zincirler vuran olma
Şu yüreğin rızkını çalan olma sevgili