YEL DEĞİRMENLERİ

Yel değirmenlerinin duruşu gibiydi hayat
Mağrur gururlu
Dimdik duruyordu
Rüzgarın şiddetine göre dönse de
.
İnsanların bakış açıları gibiydi
Yükseklerdeydi başları eğilmiyordu
Kimi dümdüz bakıyordu hayata
Yalın tertemiz
.
Kimi dönmüştü arkasını hayata
Kırgınlıkları vardı
Kırılmışlıkları
Çok istese de dönemiyordu yüzünü
.
Kimi yan bakıyordu
Acabalıkları mı vardı belkide
Yoksa güvenemiyordu
Yaratılmışlıklar çok mu üzmüştü ne
.
Rüzgarın yönüne göre dönüyordu
Şiddetine göre hızına göre
İnsanlar gibiydi yel değirmenleri
Kendini rüzgarın akışına bırakmıştı
.
Dönüyordu durmaksızın dönüyordu
Konya da bir Semazen gibi
Eteklerini savuruyordu hayata
Tek ayak serzenişleri vardı
.
Dünya gibi dönüşleri vardı
Çok yaralar alsa da zamanda
Çok darbeler atlatsada
Sabırla durmaksızın dönüyordu
.
Ülkem gibiydi balkide
Bilinçsiz ruh gibi hayatlar yaşasa da insanlar
Rüzgarın akışına bırakmıştı kendini
Rüzgara mı emanet etmişti gidişleri
Yoksa zamanını mı bekliyordu dur demenin

Demet Akyürek.