USTA

Ustaydı elindeki kalemi
Yazıyordu biteviye
Yüreğinden geliyordu her kelimesi
Her sözü bir oktu

Kimleri anlatıyordu sözleri
Bazen seni bezen de beni
Gözler doluyordu her kelimesinde
Bugün senin yarın benim

Yaşanmışlıkları vardı
Yaşanamamışlıkları
Ok gibi oturuyordu yüreklere
Kendini buluyordun içeriğinde

Ustaaaaaaaaaa
Sen bunları nereden biliyordun
Beni mi yaşadın
Benimle miydin o an
Hissettiklerimi nereden anladın
Nereden

Sözler sanki yüreğimden fırladı
Seninde mi öyle
Yaralarını seninde mi sızladı
Usta yüreğimi nereden biliyordun

Kırıldı mı seninde kalemin
Yazmıyor yüreğimi okuyorsun
Seninde mi yürek yangınların var
Sen ağladın mı şiiri yazarken
Hıçkırıklara boğuldun mu
Çünkü ağlıyorum ben

Ey ustaaaaa
Sen çok yaşa
Dünya durdukça var ol be usta
Mürekkebin tükenmesin emi
Yüreğine kan damlamasın
Acımasın yaraların
Sen çok yaşa be usta
Sen çok yaşa

Demet Akyürek.