Naçizane Bir VedaDemoklesin keskin kılıcı gibi Başımın üstünde duruyor hayat Hiç geri kalmayan bir saat gibi Zamanı geldikçe vuruyor hayat. Sabahın alaca karanlığında Sonbaharda yaprak sarardığında Saçıma kar yağıp ağardığında Bir hüzün heykeli oluyor hayat. Anladım yüzüme gülmeyecekmiş İstediklerimi vermeyecekmiş Sanki kayıplarım hoşuna gitmiş Bana öyle gibi geliyor hayat Ne bir çiçek açtı ne bahar geldi Yazın cehennemde nede bir yeldi Acılar boşaldı girdaptı seldi Yokluğun yerine doluyor hayat Halbuki bir umut büyütüyordum Verilen sürüyü hem güdüyordum Çaresiz mum gibi tükeniyordum Her yeri karanlık sarıyor hayat Ömürden çaldığın birikti sende Küskün rüzgarlarım bir ilkti sende Zulümden darbeden vazgeçmesen de Ansızın bir yerde bitiyor hayat. Ekrem Bozkurt K. İzmir-mart-2022 |